Αθήνα 16.11.2012, 22:25

Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Προσπαθούμε να βρούμε κάποια λογική σε αυτό το μέτρο της διαθεσιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων αλλά -όπως και στο ανάλογο της εφεδρείας- αδυνατούμε.

Θα σωθεί το κράτος με 2.000 λιγότερους δημοσίους υπαλλήλους τη στιγμή μάλιστα που περισσότεροι από 60.000 πέρασαν στη σύνταξη μόλις πέρυσι και πάνω από 400 φέτος μόνο από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης; Φυσικά όχι.

Κι αν η διαθεσιμότητα δεν υποκρύπτει απολύσεις, όπως ισχυριζόμαστε κάποιοι... κακόπιστοι, γιατί η μετακίνηση των υπαλλήλων δεν έγινε σύμφωνα με το υφιστάμενο καθεστώς των μετατάξεων ή των αποσπάσεων και χρειάστηκε να ανακαλύψουν το μέτρο της διαθεσιμότητας που προβλέπει απόλυση;

Κι έστω ότι αποδεχόμαστε το γεγονός πως πρέπει να μετακινηθούν 2.000 υπάλληλοι για να σωθεί η πατρίς! Γιατί αυτοί δεν τοποθετούνται σε θέσεις συμβασιούχων έργου δωδεκάμηνης διάρκειας (ξεπερνούν τις 10.000) με το καθεστώς της απόσπασης, που βλέπουμε να χρησιμοποιείται συχνά τελευταία; Δηλαδή στις θέσεις εκείνες που υποκρύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, που κοστίζουν ακριβότερα στο κράτος και που κανονικά θα έπρεπε να είναι οργανικές;

Ο δημόσιος τομέας -που αποδεδειγμένα δεν είναι διογκωμένος αλλά αναποτελεσματικός- θα συρρικνωθεί αρκούντως τα προσεχή χρόνια με τις συνταξιοδοτήσεις, οπότε δεν χρειάζεται ούτε μία απόλυση. Το παιγνίδι του εξορθολογισμού, της αποδοτικότητας και της εξοικονόμησης πόρων θα παιχθεί στην εκ βάθρων αναδιάρθρωση των υπηρεσιών και στην υιοθέτηση των νέων τεχνολογιών με παράλληλη εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού. 

Υ.Γ.: Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μορφολογία της Ελλάδος και ιδίως το νησιωτικό σύμπλεγμα επιβάλλει μεγαλύτερη αναλογία δημοσίων υπαλλήλων σε σχέση με πολλές "καμπίσιες" και μη ευρωπαϊκές χώρες. Να το συνυπολογίζουν, άραγε, αυτό οι μελέτες του δούρειου ίππου της Γερμανίας στην Ελλάδα κ. Φούχτελ (ο οποίος προς το παρόν μας χαρτογραφεί για να μπορεί αύριο να μας τη φέρει πιό επιστημονικά και αποτελεσματικά).