ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΔΕΛΤιΟ ΤΥΠΟΥ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΜΑΪΟΥ 2006

ΟΜΙΛΙΑ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ Κ. ΜΑΡΙΕΤΤΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΡΟ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΡΧΗΓΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ, ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Κύριε Πρόεδρε, η κατάθεση πρότασης για συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως από την κα Παπαρήγα, παρά τις διαφορετικές απόψεις που υπάρχουν, αποτελεί μία καλή ευκαιρία και για να απαντηθούν θέματα, τα οποία ετέθησαν και για να υπενθυμίσουμε, ότι μάλλον δεν είναι καλό στη Βουλή θέματα τα οποία έχουν εξηγηθεί και για τα οποία όλοι έχουν γνώση να τίθενται ως δήθεν να εμφανίζονται για πρώτη φορά ή ως να μην έχουν απαντηθεί πραγματικά.

Κυρία Παπαρήγα αρχίσατε από τις εμπορικές δραστηριότητες των σχολείων και θέλω να σας πω ευθέως, ότι δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα. Βεβαίως υπήρχε για τα σχολικά κτίρια από την προηγούμενη διακυβέρνηση. Η παρούσα Κυβέρνηση το έχει εξηγήσει πολλές φορές, ότι πλην βιβλιοπωλείου δραστηριότητες εξωγενείς δεν μπορούν να στεγάζονται σε σχολικά κτίρια.

Και κατά συνέπεια τα σχέδια που είχαν εκπονηθεί, δεν υπάρχουν πλέον ως τέτοια σχέδια. Δηλαδή εμπορικές δραστηριότητες βάσει των οποίων άνθρωποι άσχετοι θα εισέρχονται μέσα στα σχολεία. Το έχω εξηγήσει από το 2004.

Βεβαίως τα ζητήματα της μόρφωσης, των βιβλίων, της προσαρμογής στα νέα δεδομένα μας βρίσκουν αντίθετους σε σχέση μ’ αυτά που θέλετε να προβλέψετε για το μέλλον. Σε μία σειρά από ζητήματα θέλετε να μείνουν τα πράγματα όπως έχουν. Αλλά τα πράγματα δεν μπορούν να μείνουν όπως έχουν έτσι κι αλλιώς.

Ωστόσο εκτιμούμε το γεγονός, ότι ευθέως αναφέρετε, ότι διαφωνείτε πλήρως με την ευρωπαϊκή διάσταση του ανωτάτου χώρου εκπαίδευσης, που είναι όμως γεγονός, που η προηγούμενη Κυβέρνηση από το ’99 έχει συνυπογράψει και δεσμευτεί, αλλά λησμόνησε μέχρι το 2004 να προχωρήσει τα ζητήματα που είχαν σχέση με τη δέσμευση.

Γιατί οι δεσμεύσεις βέβαια στο χώρο της Ευρώπης δεν είναι ένα είδος παρέας που όταν γυρίζουμε την πλάτη, το ξεχνάμε. Έχει επιπτώσεις στη συνέχεια των δραστηριοτήτων, αφού γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά, ότι τουλάχιστον το 80% των δράσεων είναι κοινές στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Και επομένως δεν είναι, ότι δεν μπορεί να κάνει κανείς ό,τι θέλει, είναι ότι ουσία έχει συναποφασίσει με βάση τη συμμετοχή του στην Ευρωπαϊκή Ένωση για συγκεκριμένη πορεία της χώρας, που μπορεί να έχει μειονεκτήματα για το Κομμουνιστικό Κόμμα, έχει όμως ένα πλήθος αποδειγμένων πλεονεκτημάτων για το σύνολο του ελληνικού λαού και αυτό αποδεικνύεται απ’ όλες τις έρευνες της κοινής γνώμης.

Ποιος είναι ο δρόμος για να ανταποκριθεί κανείς στις δεσμεύσεις, να σύρεται στο παρά πέντε να συνυπογράφει ή να δημιουργεί νομοσχέδια που δεν θα εφαρμοστούν ποτέ; Γιατί πριν από λίγο καιρό ακούσαμε να μας κατηγορούν ότι δεν εφαρμόσαμε το νόμο για την αξιολόγηση στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση που είχε κάνει η σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση, η οποία τον πέρασε και τον ξέχασε. Αλλά ακούσαμε και άλλα. Ακούσαμε π.χ. για το διάλογο για την Παιδεία.

Κυρίες και κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ουδέποτε είχατε κάνει διάλογο για την παιδεία θεσμοθετημένο και σαφή. Διότι διάλογος για την παιδεία δεν είναι να καλεί ο Υπουργός τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, να λέει ο καθένας τα δικά του και να βγαίνει ο καθένας έξω στα τηλεοπτικά κανάλια να λέει ό,τι θέλει.

Διάλογος είναι να τα λένε όλοι όλα μπροστά σε όλους. Και να λένε όλες τις φορές τα ίδια, όχι να λέμε άλλα στα επιστημονικά συνέδρια, άλλα στα τηλεοπτικά κανάλια, άλλα στους δικούς μας ανθρώπους και άλλα όπου μπορούμε.

Επομένως η Κυβέρνηση προχώρησε σε δημόσια διαβούλευση μέσω ενός οργάνου, του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, που ήταν ένα όργανο που είχε συνεδριάσει μόνο μια φορά τυπικά με παρουσία του προηγούμενου Πρωθυπουργού και δεν είχε ενεργοποιηθεί ποτέ.

Ένα όργανο του οποίου πολιτικά η πλειοψηφία δεν έχει σχέση με την Κυβέρνηση, αλλά εμείς είπαμε επανειλημμένα ότι δεν αμφισβητούμε την επιστημονική επάρκεια οποιουδήποτε Έλληνα ό,τι και αν ψηφίζει, δεν έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο, στο κάτω – κάτω είμαστε δημοκρατία.

Αποχωρήσατε από το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας την επομένη της ημέρας που οι τρεις εκπρόσωποί σας και ιδιαίτερα ο ένας εξ αυτών που ήταν εισηγητής, εισηγήθηκε περί αξιολόγησης και έγιναν δεκτές οι προτάσεις του στο 100%. Και αυτά υπάρχουν στα πρακτικά, υπάρχουν παντού και τα ξέρουν όλοι.

Και βεβαίως το γεγονός, ότι αποχωρήσατε δεν εμπόδισε την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να μην κάνει τίποτα χωρίς να σας το στέλνει και να δίνει περιθώριο τουλάχιστον 20 ημερών για να απαντήσετε. Δεν έχετε απαντήσει ποτέ, εκτός από μία φορά που ο εκπρόσωπός σας είπε, δεν θέλουμε να πάρουμε θέση τώρα, θα πάρουμε θέση στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων.
(Παρέμβαση Α. Λοβέρδου εκτός μικροφώνου)

Απαντώ, αυτό ακριβώς λέω κ. Λοβέρδο. Είπα εκτός, διότι δεν έχω απευθυνθεί σ’ εσάς μόνο μια φορά. Δεν έχει γίνει τίποτα που να μην σας έχω ρωτήσει. Δεν απαντάτε. Δικαίωμά σας. Έρχεστε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και παίρνετε θέση.

Εγώ αναρωτιέμαι, κ. Παπανδρέου, σας θεωρώ άνθρωπο πολύ καλής πρόθεσης, δεν σας έχουν πει οι συνεργάτες σας για το πόσες συζητήσεις έχουν γίνει στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων χωρίς την ύπαρξη νομοσχεδίου επί της ουσίας των θεμάτων;

Δεν σας έχουν πει ότι συζητήσαμε τρεις φορές για το Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. και ότι συμφωνήσαμε όλοι για το δέον γενέσθαι και υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα και ότι ομοφώνως η Επιτροπή και το Υπουργείο συμφωνήσαμε για το τι πρέπει να γίνει για την Τράπεζα Ερωτήσεων;
(Παρέμβαση Σ. Ράπτης εκτός μικροφώνου)

Κυρία Ράπτη, έχουμε συγκεκριμένες ημερομηνίες και συγκεκριμένο πρόγραμμα και το γνωρίζετε. Αφήστε τις διακοπές. Εγώ δεν θα σας κάνω μάθημα για το αν πρέπει να ενημερώνετε την ηγεσία σας ή όχι πραγματικά.

Λέω όμως, ότι όσα είπε εδώ ο κ. Παπανδρέου, πλην ενός θέματος, δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια. Είναι αλήθεια ή δεν είναι, ότι υπάρχει το πρόγραμμα «ΔΙΟΔΟΣ» και κατά χιλιάδες οι φοιτητές αυτή τη στιγμή με 12,00 € το μήνα παίρνουν φτηνό Internet;

Είναι αλήθεια ή δεν είναι ότι υπάρχει προγραμματισμός για τους υπολογιστές των φοιτητών;

Είναι αλήθεια ή δεν είναι, ότι δόθηκαν σε όλους τους αριστούχους της Γ’ Γυμνασίου οι υπολογιστές, χωρίς να γίνει κανένα σόου;

Σας πληροφορώ ότι στις περισσότερες παραδόσεις των υπολογιστών δεν ήταν καν στέλεχος του Υπουργείου εκεί.

Αυτά όλα πώς έρχεστε και τα λέτε εδώ; Βέβαια συμφωνούμε σε ένα θέμα, το περί εσωστρέφειας. Πράγματι ήταν τόση η εσωστρέφεια, ώστε απαγορεύονταν τα κοινά μεταπτυχιακά με ξένα πανεπιστήμια. Και απαγορεύονταν τελείως η οποιαδήποτε διδασκαλία ή μεταπτυχιακό σε ξένη γλώσσα. Αυτή ήταν η εσωστρέφεια την οποία καλλιεργήσατε και η οποία δεν υπάρχει πια.

Και φυσικά δεν μπορέσατε να περάσετε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο ανταποκρινόμενοι δεν ξέρω σε ποια διάθεση ή στάση έναντι των όποιων αντιδρώντων αυτά που οφείλατε: τη δια βίου εκπαίδευση, που είναι αυτή τη στιγμή όλος ο προγραμματισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο βασικός πυλώνας και την αξιολόγηση.

Λέει ο κ. Αλαβάνος, από τρίτους η αξιολόγηση. Κανένας τρίτος. Η εσωτερική αξιολόγηση γίνεται από τους ίδιους τους καθηγητές, αλλά και από τους φοιτητές φυσικά. Μπορεί να μην αρέσει σε ορισμένους καθηγητές η αξιολόγησή τους από τους φοιτητές και σε ορισμένους που δεν είναι εκεί, αλλά έτσι γίνεται η αξιολόγηση σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Και η εξωτερική αξιολόγηση μέσω της ΑΔΙΠ, η οποία είναι ένα όργανο που έχουν τους εκπροσώπους τους. Το μόνο πρόσωπο που διορίζεται από τον Υπουργό είναι ο Πρόεδρος που στην ουσία επικυρώνεται από τη Βουλή, ενώ προτείνεται από τον υπουργό στη Βουλή.

Ποια εξωτερική αξιολόγηση και ποιοι οικονομικοί παράγοντες; Δηλαδή η Ελλάδα τι είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Είναι ένας ιδιαίτερος χώρος με ιδιαίτερους ανθρώπους, εξωγήινους; Πώς συμβαίνει σε όλο τον κόσμο και όπου υπάρχουν τα καλά πανεπιστήμια να υπάρχουν συγκεκριμένες αρχές και κανόνες και εδώ ξαφνικά λέμε, αυτό δεν κάνει για την Ελλάδα; Το άλλο δεν κάνει για την Ελλάδα. Απευθυνόμενοι στη σημερινή Κυβέρνηση πρέπει να αναγνωρίσετε το πραγματικά μεγάλο έργο που έχει κάνει και το αποδεικνύουν όλες οι έρευνες. Για αυτό σας καλώ ως αντιπολίτευση να κάνετε και εσείς μία έρευνα για να το μάθετε.

Πού απευθυνόταν ο κ. Παπανδρέου; Στο δικό του Κόμμα που ήταν στην εξουσία, διότι όλα όσα είπε δεν είχαν γίνει επί δικής τους διακυβέρνησης.

Αντιλαμβάνομαι ωστόσο ότι θέλετε να προχωρήσετε μπροστά. Η πρότασή σας για την αλλαγή στο Σύνταγμα και προς τιμή σας και την προηγούμενη φορά είχατε πάρει ανάλογη θέση, είναι ίδια με την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας.

Προφανέστατα θα ελέγχονται από το κράτος τα όποια και αν γίνουν μη κερδοσκοπικά μη κρατικά πανεπιστήμια. Αλίμονο. Ή δε πρόταση της Κυβέρνησης σημειώνει, ότι και οι καθηγητές αυτών θα έχουν τα ίδια υψηλά προσόντα που έχουν και οι καθηγητές των δημοσίων πανεπιστημίων.

Εγώ δεν ξέρω αν θα έρθουν κάποιοι ιδιώτες να κάνουν πανεπιστήμια. Ξέρω όμως ένα πράγμα: αν δεν αρθεί η ιδιότυπη απαγόρευση που δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα του κόσμου, τότε θα γίνουν αυτά που είπε ο κ. Αλαβάνος, ότι δηλαδή τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών με το Franchising θα θεωρηθούν ότι χορηγούν επαγγελματικά δικαιώματα και πτυχία πανεπιστημίου.

Και γνωρίζετε άριστα, διότι έχω απαντήσει πολλές φορές σε ερωτήσεις, ότι η στάση της Κυβέρνησης είναι σαφέστατη. Μη ελεγχόμενα ποιοτικώς ιδρύματα δεν μπορούν να αναγνωριστούν. Αυτό είναι σαφές. Πόσο μπορούμε να το βγάλουμε πέρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; Θα το δούμε. Αλλά η στάση μας έχει το καλύτερο νομικό οπλοστάσιο και είναι σαφέστατη.

Εάν όμως δεν είχαμε αυτή την απαγόρευση, τότε θα μπορούσαμε μέσω των διαδικασιών να ελέγξουμε την ποιότητα και να μην αφήσουμε να λειτουργούν συστήματα, τα οποία δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Τώρα δεν μπορούμε, είναι πιθανόν να μας το επιβάλει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δια της διαδικασίας ανταγωνισμού. Αυτή είναι η αλήθεια την οποία γνωρίζετε πάρα πολύ καλά.

Κύριε Πρόεδρε, βέβαια η κινητικότητα μέσα στα πανεπιστήμια, οι κατευθυντήριες γραμμές της Λισσαβόνας, η κοινωνία της γνώσης, όλα όσα συμβαίνουν παγκόσμια δεν μπορούν να αφήσουν την ανώτατη εκπαίδευση έξω από αυτές τις διεργασίες. Η ανώτατη εκπαίδευση, δεν είναι ούτε Λύκειο ούτε Γυμνάσιο και η Κυβέρνηση δε θεωρεί ότι είναι ένα είδος, από κεκτημένη ταχύτητα εκπαίδευσης, που όλος ο κόσμος πηγαίνει εκεί, δεν ξέρουμε πότε τελειώνει, δεν ξέρουμε πότε μπαίνει, δεν ξέρουμε τι μαθαίνει κλπ.

Έχουμε το εξής φαινόμενο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουμε από 20 – 24 ετών αποφοίτους Πανεπιστημίου με 1,6% ανεργία, από 25 – 29 ετών με 2,6% ανεργία και στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουμε αντίστοιχα 12,3% και 16,5% ανεργία.

Τι είναι το Πανεπιστήμιο; Ανταποκρίνεται σε αυτά που ζητάει η αγορά εργασίας; Κατ’ αρχήν το Πανεπιστήμιο έχει τη δική του αυταξία. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.

Δεν μπορεί να υπάρχει όμως υπεύθυνη κυβέρνηση και υπεύθυνες πολιτικές ηγεσίες, που να αγνοούν τι ζητάει η αγορά εργασίας, άπαξ και η ανεργία είναι διαρθρωτική.

Όταν έχουμε ένα σημαντικό αριθμό ανθρώπων, που δεν μπορούν να βρουν δουλειά και έχουμε θέσεις υψηλοτάτου επιπέδου όπου δεν έχουμε ανθρώπους να τις καταλάβουν.

Δεν πρέπει να ανταποκριθούμε στα νέα αντικείμενα; Δεν πρέπει να βάλουμε κανόνες; Βεβαίως η δωρεάν παιδεία και στην ανώτατη εκπαίδευση υπάρχει και για όλους. Και η Κυβέρνηση κ. Αλαβάνο, δε μιλάει για δωρεάν παιδεία για τους έχοντες ή τους μη έχοντες. Αλλά αυτή, δεν είναι ουσία ανταποδοτική;

Δεν είναι επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό; Δεν πρέπει, δηλαδή, οι άνθρωποι αυτοί να έχουν σωστές γνώσεις, να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες για όλα τα επίπεδα, μεταπτυχιακά, διδακτορικά και να αποδώσουν ως πολίτες της χώρας τους; Αυτό είναι προφανές.

Εξεπλάγην όταν μου είπατε κ. Παπανδρέου ότι επιστρέφω τους φακέλους στα Πανεπιστήμια. Βεβαίως τους επιστρέφω, όλους τους παράνομους φακέλους. Και όχι μερικούς.

Η ηγεσία σας μου άφησε 1.050 φακέλους στο Υπουργείου με πλήθος ενστάσεων. Και ορθώς δεν προχώρησε σε διευθέτηση προ των εκλογών, διότι υπήρχαν προβλήματα.

Ο νόμος ορίζει ότι το Υπουργείο έχει τον έλεγχο νομιμότητας και θα το πω για δεύτερη φορά, θα τον έχουμε μέχρι τέλους τον έλεγχο νομιμότητας. Όχι σκοπιμότητας.

Τα γνωστικά αντικείμενα, τα προγράμματα σπουδών, όλα ρυθμίζονται από τα ίδια τα Πανεπιστήμια. Οι δε θέσεις που δώσαμε στα Πανεπιστήμια από το 2004 μέχρι σήμερα είναι διπλάσιες από αυτές που είχαν δοθεί στην αμέσως προηγούμενη περίοδο. Και βεβαίως, κάναμε συμφωνίες για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων με όλα τα Πανεπιστήμια 4ετούς διάρκειας.

Επομένως, κ. Παπανδρέου, εγώ δεν έχω ούτε φίλους στα Πανεπιστήμια, ούτε συγγενείς, ούτε συνεργάτες που θέλω να τακτοποιήσω. Εγώ παρακολουθώ τον έλεγχο νομιμότητας προσωπικώς και θα συνεχίσω να τον παρακολουθώ. Και αν επιθυμείτε και μας το επιτρέπουν τα προσωπικά δεδομένα, να σας φέρω και τους φακέλους που επιστρέφονται, για να δείτε τι συμβαίνει. Δε χρειάζεται να τα γράψουν μόνο οι εφημερίδες.

Συμβαίνει ότι οι μειοψηφίες δημιουργούν κακή εικόνα στα Πανεπιστήμια. Τα Πανεπιστήμιά μας όμως, παρ’ όσα κακά ακούστηκαν εδώ μέσα σήμερα, απ’ όλη σχεδόν την Αντιπολίτευση, και εξαιρετικά στελέχη έχουν και διακεκριμένα, που στη συνεργασία τους σε όλο τον κόσμο διαπρέπουν.

Πάσχουν σε ένα σημείο, στη συλλογική δράση, στους κανόνες, στην εφαρμογή τους. Γιατί έγινε αυτό; Και πώς έμαθαν να λειτουργούν έτσι; Το αφήνω στο ακροατήριο.

Κρατώ μόνο ένα πράγμα, το οποίο είναι σημαντικό. Ότι όλοι αντιλαμβανόμεθα ότι υπάρχουν προβλήματα ανταπόκρισης στο ευρωπαϊκό και διεθνές γίγνεσθαι.

Ότι όλοι καταλαβαίνουμε ότι το Πανεπιστήμιο είναι χώρος έρευνας και εκπαίδευσης. Και ότι όλοι προσβλέπουμε στο μέλλον, θέλοντας τα Πανεπιστήμιά μας και τα Ανώτατα Τεχνολογικά Ιδρύματα, για τα οποία προτείνουμε να φαίνονται μέσα στο Σύνταγμα ότι ανήκουν στην ανώτατη εκπαίδευση, να μπορούν να αποδώσουν τα μέγιστα για μας.

Γιατί η κοινωνία της γνώσης, η κοινωνική συνοχή, είναι η μεγαλύτερη δύναμη της χώρας. Και φυσικά αυτό θα έχει και οικονομικό αποτέλεσμα, χωρίς καμία αμφιβολία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα τα ξαναπούμε για την παιδεία, αλλά θέλω να επαναλάβω ένα πράγμα. Ότι ουδέποτε στην ιστορία της χώρας είχε ανοίξει τέτοια ευκαιρία για διάλογο για όλα τα θέματα, στα ζητήματα παιδείας. Και γι’ αυτό υπάρχουν απόλυτες αποδείξεις.

Κάθε άλλο σχόλιο αποτελεί πρόσχημα. Μπορεί να πει ο οποιοσδήποτε ότι αρνείται όλα όσα λέμε. Μπορεί να πει ο οποιοσδήποτε ότι δεν τα λέμε καλά και ότι έχει προτάσεις, αλλά ότι οι πόρτες αυτού του Υπουργείου δεν υπήρξαν ορθάνοιχτες κι ότι δεν ενημερώνεστε και για την παραμικρή νομοθετική πρωτοβουλία εγκαίρως, δεν μπορείτε να το πείτε.

Ενημερώνεστε προσωπικώς, οι ηγεσίες και όλη η ιεραρχία που είναι υπεύθυνη για τα ζητήματα παιδείας. Ευχαριστώ πολύ.