Αθήνα 6.5.2011, 17:08

Διεξάγεται από 9 - 13 Μαΐου 2011 στο ξενοδοχείο Ledra Marriott στην Αθήνα και στο Πανεπιστήμιο Πειραιά το 13ο ετήσιο Συνέδριο Business Week, που διοργανώνει ο Σύλλογος Φοιτητών και Αποφοίτων του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ) του Πανεπιστημίου Πειραιώς.

Στην εναρκτήρια εκδήλωση, που θα γίνει στο ξενοδοχείο Ledra Marriott, με θέμα: "Κοινωνικά Υπεύθυνη Διοικητική Παιδεία και Πρακτική", η διεθνούς φήμης ελληνίδα Καθηγήτρια Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ και ο πρώην υπουργός Γεράσιμος Αρσένης θα εκθέσουν τις απόψεις τους και θα συζητήσουν με το κοινό. Συντονιστής της συζήτησης θα είναι ο Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος ΜΒΑ, καθηγητής Λεωνίδας Χυτήρης.

Οι εργασίες του Business Week θα συνεχισθούν τις επόμενες 4 ημέρες (10-13 Μαΐου και ώρες 6-9 μ.μ.) στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, με ομιλητές Έλληνες επιχειρηματίες και διευθυντικά στελέχη ελληνικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων αλλά και καθηγητές ελληνικών και ξένων πανεπιστημίων.

Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στον καθηγητή Λεωνίδα Χυτήρη, Διευθυντή του Προγράμματος, τηλ.: 210-4142213, leon@unipi.gr, καθώς και στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις του ΜΒΑ του Πανεπιστημίου Πειραιώς http://www.mba-unipi.gr/και του ΜΒΑ’sSocietyhttp://www.mbasociety.gr.

* Ακολουθεί άποψη - πρόταση του Διευθυντή του ΜΒΑ, Καθηγητή Λ. Χυτήρη.

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

Η αφορμή, το θέμα του 13ου Συνεδρίου Business Week 2011 «Κοινωνικά Υπεύθυνη Διοικητική Παιδεία και Πρακτική».

Σήμερα υπάρχουν χιλιάδες πανεπιστημιακές σχολές που προσφέρουν εκπαίδευση για τη διοίκηση(και μάλιστα σε μεταπτυχιακό επίπεδο), γράφονται και εκδίδονται εκατοντάδες καλά βιβλία για τη διοίκηση και την ηγεσία,  κι όμως τα προβλήματα διοίκησης δεν μειώθηκαν,αντιθέτως αυξήθηκαν όπως αυξήθηκαν και τα διοικητικά και οικονομικά σκάνδαλα. Γεννάται έτσι το ερώτημα: Ποιος ο ρόλος των εμπλεκομένων/διδασκόντων  στην εκπαίδευση στελεχών, για τη δημιουργία και επικράτηση ενός οικονομικού και κοινωνικού κλίματος που επιτρέπει στα διευθυντικά στελέχη να κλέβουν εκατομμύρια $,ενώ οι επιχειρήσεις βουλιάζουν και η κοινωνία πληρώνει το λογαριασμό (Lorsch@ Khurana HBS,Business Week,Nov.2008);

Αφού οι πράξεις και συμπεριφορές των ανθρώπων-στελεχών είναι εν πολλοίς αποτέλεσμα της εκπαίδευσης τους(που διαμορφώνει τις αξίες τους) είναι ίσως αναγκαίο αλλά σίγουρα σκόπιμο η όλη διοικητική εκπαίδευση να επανεξετασθεί. Οι σχολές διοίκησης επιχειρήσεων μέσα από το πρόγραμμα σπουδών τους πρέπει να στραφούν περισσότερο στο πεδίο της ηθικής και των αξιών,με πιο ουσιαστικό τρόπο. Μαθήματα φιλοσοφίας/ηθικής και λογικής,ιστορίας και μαθήματα διεπιστημονικού χαρακτήρα πρέπει να προστεθούν στο πρόγραμμα σπουδών.  Χρειάζεται  μία νέα και διαφορετική εθνική εκπαιδευτική κουλτούρα.

Η θεσμική κοινωνικοποίηση (σχολεία, οικογένεια, εκκλησία, κοινωνικοί φορείς κ.λπ.) δεν είναι αρκετή για να βγούμε γρήγορα από την κρίση. Χρειάζεται και επιχειρηματική κοινωνικοποίηση. Δηλαδή, οι επιχειρηματίες και τα διευθυντικά στελέχη, να πράττουν, να λαμβάνουν αποφάσεις και να επιδεικνύουν συμπεριφορές μέσα στην επιχείρηση  οι οποίες να είναι κοινωνικά υπεύθυνες.

Η υπερβολική αμοιβή των ανωτάτων στελεχών, για παράδειγμα με 100 περίπου εκατομμύρια $ ή η αναλογία μέσου μισθού Διευθύνοντος Συμβούλου προς μέσο μισθό υπαλλήλου 1/263 το 2009 ή ακόμα χειρότερα 1/525 το 2000 (πηγή American Federation of Labour, 2011) αποτελούν κακά παραδείγματα για το τι σημαίνει δίκαιη ή ίση ανταμοιβή, αποτελούν κακά παραδείγματα κοινωνικοποίησης. Η καταβολή bonus στα ανώτατα στελέχη επιχειρήσεων που έχουν ζημιές ή συρρικνώνονται, οι αυθαίρετες απολύσεις (μη δικαιολογούμενες από τον όγκο εργασιών), η άσκηση λεκτικής ή και ψυχολογικής βίας στο χώρο δουλειάς, όλα αυτά αποτελούν κακές πρακτικές και συμπεριφορές και οδηγούν σε μη  κοινωνικοποίηση των εργαζομένων.

Στις επιχειρήσεις το μορφωτικό επίπεδο όλων των εργαζομένων και των στελεχών κυρίως είναι πολύ υψηλότερο από ότι 30-50 χρόνια πριν, τα προβλήματα όμως αποδοτικότητας, βιωσιμότητας, ανταγωνιστικότητας, εργασιακών συνθηκών, δίκαιης ανταμοιβής κ.λπ. παραμένουν.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην έκθεσή της το 2008 περί Ανταγωνιστικότητας αναφέρει «Αν περισσότερες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις είναι περισσότερο κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνες αυτό θα βοηθήσει στην ανάπτυξη των οικονομιών και στη δημιουργία θέσεων εργασίας».

Στην δύση η επιχειρηματική κουλτούρα βασίζεται στο μεγαλύτερο δυνατό κέρδος, στη μεγαλύτερη ανταμοιβή του ταλέντου και της απόδοσης, στην ύψιστη κοινωνική καταξίωση της ατομικής επιτυχίας και ιδιαίτερα της οικονομικής, στην μη μονιμότητα εργαζομένων, κ.λπ. Αντίθετη είναι η επιχειρηματική κουλτούρα στην Ασία, στην Ιαπωνία συγκεκριμένα: σεβασμός στην αρχαιότητα γιατί συνεπάγεται και συσσωρευμένη σοφία (όχι πάντα, βέβαια), στη  μονιμότητα στην εργασία γιατί αυξάνει την αφοσίωση,  στην ομαδικότητα γιατί αυξάνει την υπευθυνότητα, στις χαμηλές και λογικές αμοιβές γιατί διατηρούν την απασχόληση.

Δέκα φορές μεγαλύτερες είναι  οι ανταμοιβές των Αμερικανών CEO’s και πέντε των Ευρωπαίων σε σχέση με τους Ασιάτες και συγκεκριμένα τους Ιάπωνες (The Economist, ηλεκτρονική έκδοση, Ιούνιος 2010)κι όμως οι υψηλές αυτές  αμοιβές δεν απέτρεψαν ούτε τις πτωχεύσεις μεγάλων επιχειρήσεων, ούτε αύξησαν την απασχόληση ούτε εξασφάλισαν μεγαλύτερη βιωσιμότητα και ανταγωνιστικότητα, σε επιχειρηματικό  και εθνικό επίπεδο. Αντίθετα,η σύγχρονη δυτική επιχειρηματική ιδεολογία συνεπικουρούμενη από ιδιαίτερα εξειδικευμένη και εξελιγμένη  γνώση οδήγησε στην οικονομία του στοιχήματος (βλέπε CDS, spread), της ανεργίας και σε μεγάλες ζημίες-βλάβες περιβαλλοντικού χαρακτήρα.

Υπάρχει άρα πραγματική ανάγκη, όχι μόνο οι διδάσκοντες διοίκηση αλλά και οι ασκούντες διοίκηση, να αναθεωρήσουμε το σύστημα αξιών μας, να ελέγξουμε τι  διδάσκουμε, τι, και γιατί  παράγουμε προϊόντα και υπηρεσίες)  και να αλλάξουμε τις συμπεριφορές και διοικητικές πρακτικές μας. Τα καλά παραδείγματα υπάρχουν, τόσο στα πανεπιστήμια που παρέχουν διοικητική εκπαίδευση όσο και σε επιχειρήσεις που εφαρμόζουν κοινωνικά υπεύθυνες διοικητικές πρακτικές, ας τα κάνουμε περισσότερα.

Λ. Χυτήρης
Πειραιάς 9/5/2011